Het heeft weer even geduurd want geloof het of niet, maar er moet soms ook gewoon even serieus gewerkt worden hier. 

Nog steeds zit ik hier heerlijk op mijn plek en het voelt echt als thuis. Op de campus wordt nog vrolijk door gefeest (gelukkig inmiddels wel binnen) en wij nemen onze Nederlandse verantwoordelijkheid door iedereen kennis te laten maken met de muzikale hoogstandjes van ons kleine landje. Dat blijkt inmiddels zijn vruchten af te werpen, want de vraag “what is the name of that Dutch song?” komt regelmatig voorbij op een menig huisfeestje. Met “that Dutch song” bedoelen ze dan natuurlijk ‘Noodgeval’ van Goldband. Wij wisten het allang, maar dat nummer blijkt echt een hit te zijn! 

Zoals ik vorige keer al schreef, zijn de mannen inmiddels bezoek geweest. Ik was de hele dag zo enthousiast dat ik niet zo goed wist wat ik met mezelf aan moest. Ze zouden rond 9 uur in de avond aankomen en het leek mij dan ook een uitgelezen kans om de dag dan maar werkend door te brengen. Uiteindelijk wordt ik om 20:00 gebeld. “Hallo, ik sta bij je huis.” 

Wat was het fijn om ze weer te knuffelen en wat was het leuk om mijn leven hier aan hun te laten zien! We hadden maar een paar daagjes dus we gingen in sneltreinvaart door alle hotspots in de omgeving. De elanden farm, een stadstour door Karlstad, Fika met de lekkerste kaneelbroodjes van Zweden, hotdogs en marshmallows bij het vuur in het bos, een ijshockeywedstrijd en natuurlijk genieten van de herfst en de natuur. We hadden een druk schema, maar het was geweldig! 

Toen ze naar een paar dagen weer weg gingen, was het dan ook janken geblazen. Ik vond het moeilijker dan toen ik vertrok vanuit Nederland, want ondanks dat ik ze natuurlijk heel erg ging missen, kwam ik hier toen in een hele nieuwe omgeving met nieuwe mensen en nieuwe indrukken. Al dat nieuws sleept je er dan wel doorheen, maar dat was nu niet het geval. Deze keer bleef ik hier en gingen zij weg en dat vond ik best wel lastig. Maar goed, we hebben elkaar weer gezien, het zit allemaal snor en we zijn weer opgeladen voor de 2e helft van mijn avontuur! 

Nadat ze vertrekken, kom ik in een wat rustigere periode wat betreft studie en dat geeft ruimte voor allerlei thema feesten. In Karlstad proberen ze het Octoberfest na te bootsen en samen met Daphne, Amanda en haar Zweedse vriendengroep gaan we kijken wat ze daar van gebrouwen hebben. Ondanks dat ik geen Octoberfest expert ben, geloof ik dat ze het best goed gedaan hadden. Pullen bier vliegen over de toonbank en de Duitse nummers wisselen zich af met Zweedse en zelfs Nederlandse muziek. Een gezellig zooitje ongeregeld! 

Wat hier ook een hoogtepunt is in oktober, is Halloween. Daar beginnen ze dan 2 weken van te voren vast mee en ik kan inmiddels geen Halloween meer zien. 

Iedere dag een Halloween feest, iedere dag!

Ik had na een paar dagen geen kostuum meer nodig om op een spook te lijken, dat snappen jullie wel..

Goed, na alle noodzakelijke feesten en partijen keerde dan eindelijk de rust weer even terug en werd ik verrast door een flink pak sneeuw. Het was de eerste sneeuw van het jaar en er viel geloof ik wel 40cm in een dag. We hebben hier natuurlijk gelijk alles uit de kast getrokken om daar vol van te genieten! Een wandeling, sneeuwballengevecht, engeltjes maken en ook de sneeuwpop mocht niet ontbreken. De sneeuw maakte het kind in iedereen los en het was dan ook echt even een boost voor ons humeur. Want hoewel ik er zelf eigenlijk nog weinig last van heb, worden de dagen hier echt extreem kort en op een grijze dag zie je niet meer daglicht dan een beetje schemering. Om de duisternis voor te zijn, heb ik ook maar vast wat kerstversiering ingeslagen en met een dagelijkse dosis vitamine D, heb ik er wel vertrouwen in dat ik de winter door kom. 

Een ander hoogtepuntje vorige maand was mijn tripje naar Göteborg om Marjolein te bezoeken. We kennen elkaar van heel vroeger toen we met onze ouders meegingen op vakantie, maar ik had haar al zeker 10 jaar niet gesproken of gezien. Dat betekent dat we echt wel het weekend nodig hadden om te bespreken hoe ons leven eruit heeft gezien sinds die periode. Daarnaast leidde ze me als persoonlijke gids (met hond!!) langs alle hotspots van deze mooie stad. Na 1,5 dag vertrek ik weer met de trein naar huis en spreken we af om het ‘snel’ nog eens te doen. Een reünie blijft toch altijd leuk!

Ik was nog niet thuis of ik word alweer uitgenodigd voor het volgende tripje. 3 Duitse studenten hadden een auto gehuurd voor de volgende dag én toevallig nog 2 plekken over. Daphne en ik zijn áltijd in voor avontuur, dus daar gingen we weer! We rijden een stukje naar het zuiden om de rotstekeningen in Tanum te zien, waarna we verder rijden naar de kust. Langs de kustlijn waande ik mij weer even in een ander land. De Zweedse bossen hebben plaats gemaakt voor kale rotsen en zee. We stoppen in een vissersdorpje en genieten van het uitgestrekte maan achtige landschap met hier en daar een authentiek Zweeds rood hutje. Op de terugweg stoppen we nog even bij een barretje en dat maakt deze dagtrip weer helemaal af.

Het enige dat door mijn hoofd ging was: “bitterballen”... Gelukkig was ik weer met de Hollanders op stap en was ik niet de enige met die gedachtengang. 20 bitterballen, 8 kaassoufflés en een portie bamihapjes verder lopen we voldaan weer het café uit. We bezoeken natuurlijk nog het Munch museum en de kerstmarkt en gaan ‘s avonds lekker uit eten bij een sushi restaurant waar je €80 euro betaalde voor de goedkoopste fles wijn. Tja, Oslo is niet echt goed te doen voor een studentenbudget, dat was wel duidelijk. Het was het overigens wel allemaal heel erg waard en ik denk dat het een van de lekkerste sushi is die ik ooit heb gegeten. 

Terwijl ik dit aan het schrijven ben, zit ik in de bus onderweg naar Lapland. Dit staat al een tijdje op mijn bucketlist dus ik ben natuurlijk over-enthousiast. Drie keer raden waar  volgende blog over gaat…

?????