Hej!

Zoals jullie misschien wel weten is een volgend avontuur gestart: een semester studeren in Zweden! In eerste instantie dacht ik dat mijn ervaringen opschrijven niet nodig was omdat ik toch vooral aan het studeren zou zijn, maar nu blijkt dat ik (naast studeren) zoveel dingen meemaak, dat ik het toch wel de moeite waard vind. Daarnaast kijk ik nog steeds met veel plezier terug op mijn eerdere blog, dus vind ik het waardevol om de hoogtepunten op te schrijven.

Dus welkom bij een nieuw seizoen!

Inmiddels ben ik hier al even, dus ik moet even terug in de tijd…

TAKE OFF
Afscheid nemen in het kort: “emotioneel”. Het was janken geblazen, maar het voelt goed en vertrouwd en gelukkig komen de mannen langs.

16 augustus was de dag dat ik vertrok naar Zweden, Karlstad om precies te zijn. Dit plaatsje ligt redelijk centraal, maar heeft geen eigen vliegveld voor directe vluchten. Dat betekent dat je langer in de trein zit, dan in het vliegtuig. Ik vlieg op Gothenburg en natuurlijk niet zonder vertraging. De vlucht deed er maar een half uurtje langer over, maar het zorgde er helaas wel voor dat ik ook de trein miste. Daardoor was ik te laat om de sleutel van mijn nieuwe thuisbasis op te halen en mijn contactpersoon vertelde dat ze niet een uurtje langer konden wachten. Een geweldig begin dus!

Gelukkig woont Amanda in Karlstad. Die naam klinkt misschien bekend van eerdere verhalen, want haar heb ik 5 jaar geleden ontmoet in Australië en we zijn nog steeds vriendinnen! Dat kwam nu natuurlijk extra goed uit, want ik had geen dak boven mijn hoofd en ik mocht gebruik maken van haar bank. Door Corona had ik haar inmiddels 2 jaar niet meer gezien, maar het was meteen weer als vanouds. Ik vind onze vriendschap heel bijzonder. Ontstaan aan de andere kant van de wereld en nog steeds beschouw ik haar als een hele goede vriendin. Koesteren dus! Na een hele geslaagde avond, vol Zweedse cultuur en een garnalen restaurant ga ik met een voldaan gevoel naar bed.

De volgende dag ga ik met Amanda naar de Ikea en de supermarkt, waarna we doorrijden naar de campus om de sleutel op te halen. Ik heb een erg leuke kamer en ik kon lekker de tijd nemen om te settelen. De eerste dagen op campus waren erg stil want ik was er vrij vroeg bij. Op een donderdag kwam ik aan en de introductie begon maandag pas. Dat betekent dat ik aan het begin vaak alleen was. Alleen koken. Alleen eten. Alleen leven. Klinkt allemaal een beetje triest, maar ik heb er enorm van genoten. Stiekem vind ik het echt heerlijk om even op mezelf aangewezen te zijn.

Hoewel de introductie pas op de maandag begint, is er ‘s avonds wel al een hoop gaande op campus. Gedurende de dagen komen er ook steeds meer uitwisselingsstudenten aan en voordat ik het weet, is het gedaan met de rust. Super gezellig natuurlijk! Ik sleep mezelf in de eerste 1,5e week dan ook naar iedere activiteit en ieder feest, om zo veel mogelijk mensen te leren kennen. De introductie week stond verder in het teken van Zweedse traditie, de omgeving en elkaar leren kennen en natuurlijk de legendarische studentenfeesten! Het is niet ongewoon dat een paar honderd studenten buiten samenkomen met een aantal speakers. Samengevat: veel mensen, veel chaos, veel nieuwe contacten en weinig slaap.

Verder leerden we zelf ook de omgeving en elkaar beter kennen door eropuit te gaan. Het allermooiste vind ik nog het avontuurlijke van dit land. Zweden is echt hét land van buiten zijn en je ziet dat er flink in geïnvesteerd wordt om dat zo prettig mogelijk te maken voor de mensen. Het maakt dan ook niet zo veel uit wat de temperatuur is… Dingen als zwemmen, barbecueën, naar de sauna, een bootje pakken, hiken, vissen en vuur maken in het bos zijn hier de normaalste zaak van de wereld. Ik kan er wel aan wennen!

KRÄFTSKIVA
Een Zweedse traditie waarbij je samenkomt met familie en/of vrienden om vooral heel veel rivierkreeften te eten. Weer een geluksmomentje, want Amanda sleept me overal mee naartoe om mij zoveel mogelijk Zweedse ervaringen te geven. Zo ging ik dus ook als enige kaaskop een weekend weg met de vriendengroep van Amanda en haar vriend, August. Volgens mij waren we met zo’n 35 man op het landgoed dat al jaren eigendom is van de familie van August. Alle gasten sliepen in typische Zweedse rood gekleurde huisjes verspreid over het landgoed. Sommige sliepen in een auto of rolde hun slaapzak gewoon ergens uit in het gras. Het voelde als zomerkamp of een festival en het was dus bijna alsof er een groep kinderen in een speeltuin losgelaten werden. Volgens mij heb ik nog nooit zoiets Zweeds meegemaakt en natuurlijk was ook dit weer een geweldige ervaring. Van de mensen ontmoeten, dansjes onder de sterren, kaplaarzen dragen onder je bikini en in het donker vissen op de boot tot de traditionele ochtend duik in het ijskoude meer (watertemperatuur 11 graden). Het was echt geweldig om deze Zweedse traditie mee te mogen maken!

NOORDERLICHT
Inmiddels heb ik een fijn vast clubje mensen om mijn heen verzameld waarmee we vaak samen eten en koken. Na een barbecue in het bos, krijgen we een melding dat er een kans is om het noorderlicht te zien vanaf onze locatie. Deze kans was op dat moment weliswaar 3% dus uiteraard werkten we de laatste happen snel naar binnen en liepen we in flinke looppas naar het meer vlakbij campus. Ik verwachtte eigenlijk helemaal niks, want wie ziet vanaf mijn locatie in september nou het noorderlicht? Dan moet je wel heel veel geluk hebben. En dat hadden we! Terwijl ik langzaam de licht scheuten tevoorschijn zie komen krijg ik kippenvel. Het was echt magisch en na deze avond kon ik een van de weinige dingen die op mijn Bucket list staan afstrepen!

IJSHOCKEY
Dit is waarschijnlijk de meest populaire sport hier in Karlstad en het hockeyteam is ook nog eens één van de betere in Zweden! Natuurlijk waren het weer mijn Zweedse vrienden die me meenamen naar mijn eerste ijshockey wedstrijd. Zelf had ik nog nooit een wedstrijd gezien maar wat een spektakel! Ik vergelijk deze sport met een kruising tussen rugby en hockey op ijs. Ongelofelijk hard, intensief en snel! Zeker niet voor kindjes. Waar bij voetbal een wedstrijd om de 5 minuten stil gelegd wordt omdat iemand zijn kleine teen heeft gestoten, wordt hier gewoon op elkaar ingebeukt en geslagen alsof je leven ervan af hangt. Als grootste fan van Färjestad kon ik natuurlijk niet achterblijven en moest ik een bezoek brengen aan de fanshop. De thuisploeg won uiteindelijk met 4-3 dus de sfeer zat er goed in!

Uiteraard gaat het studentenleven gewoon door en zijn er ook echt wel momenten dat ik druk moet studeren (geloof het of niet...), maar eerlijk is eerlijk, die verhalen zijn gewoon niet zo interessant om te delen!

Inmiddels ben ik net terug van een 4 daagse excursie voor een van mijn vakken Nordic Climate Change Studies en volgende week staat een tripje naar Noorwegen op de planning. Het is bizar dat ik hier zo snel mijn weg heb gevonden. Hoewel ik wel wist dat ik Zweden een fijne plek vond, had ik niet gedacht dat het leven hier zo bij mij zou passen. Tot nu toe overtreft het al mijn verwachtingen en die waren al vrij hoog.

Ik zit er gewoon weer hartstikke lekker in. Volgende keer meer!