G’day mates,

Zo het zit er op! Nee ik kom nog niet naar huis, maar ik ga wel Australië verlaten. Na alles wat ik heb meegemaakt en gezien.. ik heb de cowgirl uitgehangen, in the middle of nowhere gezeten, moeten koken op vuur, bijna het hele land doorgereisd, de cultuur opgesnoven, van het weer genoten, met walvissen gezwommen, ongelofelijke wandelingen gemaakt, mooie mensen ontmoet, gekampeerd, fantastische banen gehad, maar ook een verschrikkelijke. Ennn.... bij geweldige mensen in huis gewoond. 

De hartelijkheid van dit Australische stel heeft me doen smelten, en ik ben ze heel erg dankbaar dat ik ruim 2 maanden bij hun in huis heb kunnen wonen. Voor niets! Sophie en ik organiseren daarom een etentje en koken 3 gangen met lekkere wijnen erbij. Het was eigenlijk een vroege kerst viering, en de cadeautjes ontbraken niet! Wij hadden ook kerstinkopen gedaan, maar echt niet verwacht ook wat te krijgen, na alles wat deze mensen al voor ons gedaan hadden. We krijgen van Linda en John een mooie ring gemaakt van de Australische florijn. Wat een mooi aandenken aan deze reis, maar vooral aan mijn Australische papa en mama! 

Onze laatste avond in Mandurah doen we een drankje in de stad met Linda en John, en vervolgens spreken we af met Cameron, die we ergens in Broome hadden ontmoet. Leuk om hem weer te zien! Hij neemt ons mee op zijn boot. We lopen er naartoe alsof je naar de auto loopt. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Voor ons was dat natuurlijk niet zo, en we genieten met volle teugen! Een heerlijke laatste avond in Mandurah! 

De volgende dag vertrekken we naar Perth, waar we nog een keer een vriend bezoeken. Chandler en ik werkte samen op de farm, en hij nodigde ons uit om nog even bij hem langs te komen. Na een heerlijk diner met zijn familie staan we midden in de nacht op om Sophie weg te brengen naar het vliegveld. Niet leuk! We hebben samen 4 maanden gereisd, gewerkt en gewoond. 23 uur per dag samen, omdat je ook wel eens wilt douchen en naar de wc moet. Daarmee is ze ook de gene waarmee ik het grootste deel van 2018 heb doorgebracht. We hebben zo veel gezien en ervaren samen, en dat zal ik nooit vergeten! Maar, aan al het goede komt een eind! Bedankt Soof, voor al deze maanden! Ik zie je in Nederland weer! 

Chandler en zijn vader nemen me een dagje mee op de motor, en ik krijg alle mooie leuke plekjes te zien rondom Perth. Daarna kan ik ook met een goed gevoel deze omgeving verlaten en zet hij me ‘s ochtends af bij het vliegveld.

Terwijl ik aan het schrijven ben zit ik in het vliegtuig naar Melbourne, waar ik mijn laatste 2 weken in Australië doorbreng en dus ook kerst en oud en nieuw vier. Het kerstgevoel is nog ver te zoeken, aangezien het hier 30+ graden is. Maar we doen het maar op zijn Australisch, net als oud en nieuw!

Ik geloofde eigenlijk nooit in goede voornemens.. Maar zoals veel mensen denk ik er altijd over na. De optimistische plannen die gemaakt worden, om het het volgende jaar nog beter te doen dan het afgelopen jaar. Voor veel mensen dingen als gezonder leven, minder drinken, afvallen, minder chocolade eten, het diploma halen, een leuke baan vinden, een huis kopen noem het maar op. Behalve dat ik mijn diploma heb gehaald, kon ik voor mijzelf nooit iets bedenken waar ik echt voor wilde gaan. Totdat ik bedacht dat ik naar Australië wilde, en dat heb ik gedaan. Een jaar lang heb ik mijn goede voornemen eer aan gedaan, en er volop van genoten! Ik droomde er al lang van, Australië. Een uitgestrekt land, waar ik te paard nog koeien kon vangen, waar rodeo’s worden georganiseerd en iedereen je ‘mate’ is. En ik kan nu eindelijk zeggen dat ik gewerkt heb als cowgirl, paarden heb getraind, en weet ik niet hoe veel kilometer heb afgelegd om dit prachtige land en continent te ontdekken. Ik heb veel mooie mensen ontmoet, maar ook geleerd dat zeker niet iedereen te vertrouwen is. Australië is meer dan het beeld van cowboys dat ik in de films zag. En ik ben blij dat dit nu mijn verhaal is, en geen film. En dat deze droom afgevinkt is! Dit jaar ben ik er in geslaagd om mijn goede voornemen waar te maken. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik met oud en nieuw proostte op mijn reis, het leek toen nog onwerkelijk, maar nu is het een onbetaalbare ervaring! 

Tijd voor een nieuw land, nieuwe rondes, nieuwe kansen. Nieuw Zeeland, ik kom er aan!

Dit jaar denk ik weer na over goede voornemens.. Ik kan er één bedenken, ik beloof dat ik in 2019 naar huis kom. Voor de rest, zou ik het niet weten! 

Hele fijne kerst Nederland, en al het beste voor 2019! ??