Hallo daar!

Tijd voor deel 2 van de roadtrip! We besluiten 2 dagen in Port Macquarie te blijven om even rustig aan te kunnen doen. Op de camping ontmoeten we een groep andere backpackers. Met wat drankjes en een kaartspel was het een super gezellige avond! De volgende dag bezoeken we het Koala Hospital. De kans om koala’s van dichtbij te bekijken en wat meer over ze te weten te komen. Het is dus letterlijk een ziekenhuis voor koala’s. Hier worden koala’s opgevangen die bijvoorbeeld zijn aangereden of uit een boom zijn gevallen. (Ja dat gebeurt..) Wat een schattige dieren, en wat een goed doel! Het ziekenhuis werkt alleen maar met vrijwilligers.

De volgende dag hebben we een lange reis voor de boeg. Onderweg naar Byron Bay stoppen we bij “de giant banana” in Coffs Harbour. Blijkbaar een beroemde trek pleister, maar ik had er nooit van gehoord. Toen we daar aankwamen snapte ik waarom.. het is letterlijk gewoon een grote banaan. Niet zo heel interessant dus, maar in ieder geval heb ik wel de foto! Een paar uur laten komen we aan in Byron Bay.

Absoluut mijn favoriete plek tot nu toe! We verblijven in een hostel genaamd de Arts Factory, de naam past perfect. Iedere muur die je tegen komt is versierd met graffiti, surfboards, veren en andere hippie en kunstzinnige dingen. Het hostel is dan ook gevuld met hippie’s en ik noem het maar: “Bob Marley’s”. Op het podium speelt een man met dreadlocks, een gitaar, een goede stem en een handgemaakte didgeridoo. Dit instrument is duizenden jaren oud en ‘uitgevonden’ door de Aboriginals. Wat een goede sfeer, wat een fantastische muziek. En dit was alleen nog maar in het hostel. Byron zelf heeft de uitstraling van een typisch surfers dorp. Mensen lopen op blote voeten door het centrum, iedereen kent elkaar en wederom overal mensen met gitaren. De kleine lokale winkeltjes maken de sfeer nog beter. Er zijn een aantal barretjes aanwezig en die avond gaan we uit met andere mensen uit het hostel. Uiteraard was Byron Bay 2 dagen waard, dus blijven we nog een extra nacht. Deze plek is gewoon puur genieten. De 2e avond zijn we van plan om weer naar de bar te gaan, maar eindigen we in een tattooshop. Een paar uur later lopen we met nieuwe tattoo’s weer naar buiten. Een mooie herinnering aan Byron en mijn reishart.

We vervolgen onze roadtrip richting Nimbin. Een dorpje dat bekent staat voor het kopen en “legaal” gebruiken van wiet. Ook aan dit dorp is te zien dat de inwoners een andere levensstijl hebben. Nimbin en Byron Bay hebben wat dat betreft veel gemeen. Na de lunch rijden we door naar Gold Coast om daar te overnachten.

In Gold Coast bevindt zich ook Surfers Paradise, wat leuker klinkt dan het is. Of misschien waren mijn verwachtingen te hoog.. Maar, ook dit was natuurlijk weer prachtig en bijzonder. De flats en wolkenkrabbers zijn nog net niet op het strand gebouwd, en dit geeft een gaaf uitzicht. Hierdoor wordt het ook wel Miami in Australië genoemd. We bezoeken de Q1 tower, en op de hoogste verdieping hebben we een wijds uitzicht over Gold Coast en omgeving. Daar, in de rooftop bar geniet ik van een espresso martini met een mooie zonsondergang.

Van Gold Coast gaan we door naar Noosa. Onderweg stoppen we bij de Curtis Falls, een waterval in een mini jungle. Mijn reis is zo’n ruim 3 maanden geleden in Noosa begonnen, dus ik was hier voor de 2e keer. Gelukkig was het nog steeds mooi, het maakt eigenlijk ook niet uit waar ik ben, want genieten van de natuur doe ik toch wel!

En dan onze laatste stop: Brisbane. Een stad met erg veel water. ‘S avonds gingen we dan ook met een ferry de stad rond. Op Koningsdag verf ik mijn reis genoten met Nederlandse vlaggen en gaan we met een groep de stad in. Intens gelukkig loop ik een bar in, helemaal oranje versierd, overal Nederland, er waren zelfs kroketten en frikadellen verkrijgbaar! Ik was blij dat ik met een paar landgenoten Willems verjaardag kon vieren. Brisbane is verder niet erg bijzonder, het is vooral een werkstad.

De volgende dag nemen we afscheid van Stan the van. We leveren de camper in en het was tijd om afscheid te nemen van Jade. Wat een hoop plezier hebben we gehad op deze roadtrip, en wat een toffe mensen heb ik ontmoet. In ieder geval heb ik nu een reden om naar Engeland te gaan om haar een keer te bezoeken!

Amanda en ik reizen samen door. We pakken de bus terug naar Noosa, want vanaf daar vertrekken we naar Fraser Island. Het grootste zandeiland ter wereld. Wat een paradijs! We hebben een 3 daagse
tour geboekt en crossen met 8 personen in 4x4 Jeeps het eiland over. Dat is nog eens wat anders dan de saaie Nederlandse wegen. Met 100km/u over een strand racen, off-road door de jungle en duinen. Wat een gave ervaring! Buiten het rijden om is het eiland ook nog eens prachtig en bijzonder! We overnachten in Tipi’s, en ‘s avonds feesten we met de hele groep. Een aantal erg uitputtende dagen, met weinig slaap en veel fantastische indrukken! Het was zo awesome dat ik vaak vergat om foto’s te maken, maar ik kan jullie aanraden om de stops even te googlen!

De eerste dag gaan we naar Lake Mckenzie. Ik heb nog nooit zo’n blauw meer gezien, zo helder, en ontzettend schoon. In dit meer worden sieraden schoongemaakt en zelfs met het zand poetsen mensen hun tanden.

Vervolgens gaan we naar Creek Eli. Doordat het continue gefilterd wordt door zand, en een pittige doorstroming heeft is dit het schoonste natuurlijke water. Het water is 14 graden en dat maakt het een perfecte verfrissing om even te zwemmen, en om je waterfles te vullen.

Daarna rijden we naar het Maheno Shipwreck. In 1935 beland dit schip door een storm op Fraser Island. De kwaliteit van het materiaal is extreem, en het is dus erg bijzonder dat het er nog steeds ligt. Het schip was 120 meter lang, en 9 meter hoog. Echter zijn wij een van de laatste paar 1000 mensen die het schip live zullen zien. Het dek van het schip steekt nog maar zo’n 3 meter boven de grond uit, en de helft van het schip is al verdwenen. Dit komt doordat de zee het langzaam ingraaft. Bizar als je naar zo’n massief schip staat te kijken, en bedenkt dat dit nog niet eens de helft is van wat het was, en dat het rond kerst waarschijnlijk verdwenen zal zijn.

We gaan door naar de champagne pools. Dit is eigenlijk een natuurlijk zwembad in de rotsen waar de golven zo af en toe vers zeewater geven. Hierdoor bubbelt het water een beetje, en daar danken de pools hun naam aan.

Fraser Island kent maar 3 echte rots formaties. De rest van de rotsen zijn ontstaan door het zand, en kan je bij wijze van met je nagels kapot maken. We beklimmen Indian Heads, een van de echte rots formaties, en hebben een prachtig uitzicht over het eiland. Helaas konden we geen haaien spotten, maar aan de kust van Fraser leven zo’n 1.000 haaien. Daarom kan je hier ook niet in de zee zwemmen.

Laatste stop, Lake Wabby, het oudste meer van Fraser en een natuurlijk Spa bad. Door overhangende eucalyptus bomen zit deze olie in het water. Daarbij wemelt dit meer van de kleine visjes die je huid reinigt van dode huidcellen. Super bijzonder, maar wel gek dat je lekker aan het zwemmen bent en er zit iets aan je voet te knabbelen.

Na Fraser rijden we terug naar Noosa, hebben we een afterparty en nog een overnachting, en nu zit ik al een paar uur in de bus. In totaal reis ik vandaag in 9 uur naar 17/70. Hier is het tijd voor surfles! Het leuke is dat er een hoop mensen zijn die ook doorreizen naar het noorden, en dus kom je telkens de zelfde mensen tegen.

Het gaat dus nog steeds super hier, ik ben lekker aan het reizen en genieten! Ik hou jullie op de hoogte van het vervolg!

Oh, en deze slang vonden we op Fraser, in de douche..

Cheers!