Hallo weer,

Nog even op vakantie, en dan naar huis, dat is het idee. Na mijn prachtige reis door Nieuw Zeeland reis ik door naar Bangkok, en daarna naar huis. Want ik wist natuurlijk allang dat ik naar huis zou vliegen op 8 maart. Daardoor was het allemaal extra spannend, en ging ik aardig zenuwachtig het vliegtuig in.

Toen ik van Australië naar Nieuw Zeeland vloog was ik minder zenuwachtig. Natuurlijk omdat ik wist dat mijn familie me zou komen ophalen, en eigenlijk vooral erg enthousiast was om ze te ontmoeten, maar ook omdat Nieuw Zeeland, net als Australië, heel makkelijk te reizen is. Iedereen spreekt de taal, ik ken de winkels, ik snap het verkeer en het openbaar vervoer, en het is er vrij schoon. Bangkok daarintegen was een cultuur shock.

Na de serene rust in Nieuw Zeeland en de gestrekte landschappen van Australië was Thailand voor mij een hele klap. Ik had in het afgelopen jaar niet zo veel mensen bij elkaar gezien. Dan heb ik het nog niet eens over de auto's, scooters en tuktuks. Overal lopen mensen, en iedereen spreekt me ook aan. Ze proberen allemaal dingen te verkopen, op straat, zodat ze vervolgens zelf wat kunnen eten. Gelukkig lag mijn hostel in een zijstraat, en was het daar dus wat rustiger. Na het inchecken ga ik ook direct naar bed.

De volgende dag besluit ik de boel te verkennen. Bangkok lijkt eigenlijk gewoon op een gigantische markt. Voor shoppen ben je in deze stad op het juiste adres.

Shoppen en eten moet ik eigenlijk zeggen, want ik denk dat 70% van de 'bangkokse markt' uit eetkraampjes bestaat. Ik durfde niet veel te eten, de straten waren goor, en je weet soms niet wat er met het eten is gebeurt. Maar als je niet eet, gaat het natuurlijk niet zo lekker, dus even goed opletten, en maar dingen proberen. Het Thaise eten bevalt me goed, ik hou van pittig eten, en ze maken hier de lekkerste curry's. Door een paar horror verhalen hou ik het toch nog even bij vegetarisch eten, in ieder geval tot dat ik niet meer alleen ben.

Voordat jullie denken dat ik heel negatief ben over deze stad, dat valt mee. Bangkok is een hele interesante stad. Je kijkt je ogen uit, altijd, elke dag. Ik ben gewoon meer een natuurmens, en ik houd niet van die drukke chaotische steden. Daarbij is 2 weken in zo'n stad gewoon veel te lang. Echter heb ik gewoon enorm genoten van mijn laatste 2 weken van mijn reis! :)

Ik ben 4 dagen in Bangkok voordat Gert me komt opzoeken. Omdat ik het eigenlijk al wel klaar was met de stad had ik er extra veel zin in. Terwijl ik in de bus zit naar het vliegveld gaan er allemaal scenarios door mijn hoofd. Het was ook spannend, we hebben elkaar ruim een jaar niet gezien. Ookal voelde het nog steeds goed, en hebben we al die tijd goed contact gehad, voelt het toch een beetje alsof je niet weet wat je te wachten staat. Maar zoals verwacht was het gewoon alsof er niks gebeurt was. Nu kon de vakantie echt beginnen.

We wilden beiden niet te lang in de stad blijven, maar toch wat zien. We boeken op aanraden een fietstocht door Bangkok. Super leuk georganiseerd. De gids neemt ons mee naar verschillende delen van Bangkok. We gaan langs bij locals, bezoeken een tempel, gaan op een boot en eten bij zijn moeder. Terwijl we tussen de smalle straten van Bangkok fietsen zien we een groot verschil tussen arm en rijk. De locals genieten van onze aanwezigheid maar sommige zien ons gewoon als geldpost, wat soms best vervelend kan zijn.

Dus dat was Bangkok, nu mogen we met een gerust gevoel de stad verlaten. We rijden 3,5 uur naar het zuiden en genieten 4 dagen in een hotel aan het strand. Het was heerlijk, we doen niet veel, behalve veel eten. Ik geniet natuurlijk weer van de zeelucht en ben blij dat het hier rustiger is. De rest van onze tijd in Thailand zijn we eigenlijk alleen maar veel en lekker aan het eten en drinken. We shoppen maar een beetje meer, en vullen onze tassen met souvenirs. De laatste avond gaan we naar een rooftop restaurant. Op verdieping 47 genieten we van de skyline van Bangkok, en heerlijk eten! We vieren alvast mijn terugkomst naar Nederland, en ook dat het na ruim een jaar nog allemaal goed is. Daarbij bespreken we mijn ‘duivelse’ verassingsplannen.

Het was zo prettig om überhaupt weer een bekend gezicht te zien, waarvan ik wist dat ik later geen afscheid hoefde te nemen. Ik merkte namelijk dat ik behoefte had aan bekenden en vrienden. Mensen die mij toch al aardig vinden, waarbij je niet constant je best hoeft te doen om vervolgens weer afscheid te nemen. Dat je gewoon een keer in een slechte bui kan zijn zonder raar aangekeken te worden. Daar had ik wel weer zin in. Dat was dan wel een van de weinige dingen waar ik echt naar uit keek. Want voor het weer in Nederland hoefde ik het niet te doen..

Gert en ik hebben niet de zelfde vlucht naar huis, dus zeggen we weer gedag op het vliegveld. Het was raar: "tot zo!". Mama deed dat ook die ochtend, "tot morgen" zei ze. Gek hoor. Nadat ik door de douane heen ben besef ik opeens wat ik allemaal heb gedaan het afgelopen jaar. Ik ben me helemaal niet bewust van de situatie en ik snap er eigenlijk nog niks van. Natuurlijk heb ik heel veel prachtige dingen meegemaakt, maar het voelt alweer alsof dat 30 jaar geleden is. Zo oud ben ik nog niet eens, kan je je voorstellen. De tijd lijkt gewoon zo voorbij gevlogen en ik begrijp dus niet echt wat er gebeurd. Een paar maanden terug las ik een artikel met de titel; het moeilijkste van reizen is het thuiskomen. Ik vond het toen al logisch klinken, maar nu snap ik helemaal waar ze het over hadden.

Na een moeizame vlucht met vertraging en gemiste aansluitingen land ik, 3 uur later dan gepland, eindelijk op schiphol. Terwijl ik bij bagage band 6 sta te wachten zie ik mijn ouders, broer en beste vriendin al voor het raam staan. Eigenlijk erg vervelend, want je kan ze wel zien, maar je kan er nog niet naartoe. Maar goed, lachen was het wel! Als ik uiteindelijk mijn tas heb loop ik naar de uitgang, en daar staan ze hoor, compleet met balon. Na een warm welkom en een saucijzen broodje lopen we (al genietend van het Nederlandse weer) naar de auto. Het voelt gewoon alsof ik even 2 weken op vakantie ben geweest. Uit enthousiasme houd ik het nog tot in de nacht vol om wijntjes te drinken met de mensen die ik een jaar gemist heb. Als ik naar bed ga, is het voor mijn gevoel half 9 's ochtends. Dat is een manier om van die jetlag af te komen.

Zaterdag is voor mij een drukke dag. Omdat niemand anders op de hoogte was van mijn heugelijke terugkomst moest ik die dag aan het werk. Het was een fantastische dag vol met emotie. Die avond ben ik dan ook helemaal gesloopt. Het weekend was geweldig, maar het was niet lang genoeg om met iedereen de tijd in te halen. Nu is het weer doordeweeks, en zit ik thuis terwijl de rest aan het werk is. Hier was ik natuurlijk al bang voor, en dus ga ik maar meteen opzoek naar baan.

Behalve dat er een paar zwanger zijn is alles hier in Nederland precies zoals ik het had achter gelaten. Bij mij was het altijd spannend en wissellend. Het reizen heeft mij vast ook weer veranderd, terwijl veel dingen hier hetzelfde zijn gebleven. Ik ben gewend aan een hele andere levensstijl, en zal me weer moeten aanpassen. Het is niet dat ik er geen zin in heb, ik moet gewoon weer heel erg wennen. Maar ik heb uiteindelijk wel zin in een nieuwe baan, om weer aan de slag te gaan met paarden en spontaan even een bak koffie te gaan drinken. Daarbij betekent het niet dat ik de rest van mijn leven in Nederland blijf. Voorlopig zit ik hier wel even ja, maar ik kijk nu al uit naar mijn volgende reis!

Thuis zijn heeft ook meerdere voordelen hoor! Zo heb ik voor altijd afscheid genomen van instant noodles, en heb ik weer beschikking tot een normale, goed ingerichte, schone keuken met een koelkast. Ik kan dus weer lekker normaal eten, en hoef over die gebreken niet meer na te denken. Daarbij hoef ik ‘s ochtends niet mijn hele levensbezit met man en macht in één rugzak te proppen. Het dagelijks wisselen van bed is voorbij en ik hoef niet constant afscheid te nemen. Ik heb ondertussen gesolliciteerd en hoop daar de volgende uitdaging te vinden. Want stilzitten, doen we niet!

Er komt een einde aan mijn reis, maar dat maakt een begin voor iets nieuws!

Tot snel allemaal!